درجات سوخت دیزل ژنراتور
برای عملکرد بهینه موتور ژنراتور در هنگام استفاده، باید یک عرضه مداوم سوخت پاک به سیستم های سوخت ژنراتور اصلی و برنامه های آماده به کار یا پشتیبان ارائه شود. یکی از رایج ترین انواع سوخت مورد استفاده برای این منظور، دیزل است، بنابراین، دیزل ژنراتورها تقاضای بالایی دارند. دلایل استفاده دیزل بسیار زیاد است:
- دیزل به صورت تجاری به راحتی در دسترس است.
- دیزل عموماً مقرون به صرفه تر از سایر منابع سوخت است.
- دیزل به راحتی در محل ذخیره می شود.
- دیزل امکان شروع سریع و آسان را فراهم می کند، که به ویژه برای ژنراتورهای پشتیبان مهم است.
موتور دیزل به نوبه خود قادر به تحمل بار بالا است، نگهداری آن آسان تر است و نسبت به سایر منابع قدرت موتورها مانند گاز یا پروپان دوام بیشتری دارد. با این حال، سوخت دیزل ها یکسان نیستند.
درجات سوخت دیزل ژنراتور
سوخت دیزل در دو درجه مختلف و همچنین ترکیبی (مانند ترکیب هوای سرد) موجود است:
- سوخت دیزل درجه ۱ (D1)؛
- سوخت دیزل درجه ۲ (D2)؛ و
- دیزل زمستانی (ترکیبی از سوخت دیزل شماره ۱ و شماره ۲).
این گریدهای مختلف با هر موتور دیزلی سازگار هستند، به این معنی که می توانید یکی را در زمستان و دیگری را در تابستان بدون مشکل استفاده کنید. این قابلیت سوئیچینگ و یا ترکیب، یکی دیگر از مزایای دیزل است.
درجات سوخت دیزل ژنراتور - ویسکوزیته و سطوح ستان
گریدهای سوخت دیزل بر اساس ویسکوزیته و سطح ستان متفاوت است.
ویسکوزیته و درجات سوخت دیزل ژنراتور
سوخت دیزل با ویسکوزیته، یعنی ضخامت آن اندازه گیری می شود. این مهم است زیرا در زمستان که هوا سردتر است، قوام سوخت دیزل غلیظ تر و ابری تر می شود. هنگامی که هوا بسیار سرد است، مانند یک گرداب قطبی، قوام دیزل ممکن است به بافتی شبیه ژل تبدیل شود و در این شرایط جریان نداشته باشد و موتور کار نکند.
سطوح ستان و درجات سوخت دیزل ژنراتور
سطح ستان بالاتر در سوخت دیزل به فرار بودن آن اشاره دارد، به این معنی که چقدر سریع مشتعل می شود و چقدر سریع می سوزد. دیزل شماره ۱ فرارتر از دیزل شماره ۲ است. در عین حال، دیزل شماره ۲ مصرف سوخت بیشتری را فراهم می کند، بنابراین به این سرعت نمی سوزد.
دیزل شماره ۱ ویسکوزیته کمتری دارد، به این معنی که ضخامت کمتری دارد و راحت تر جریان می یابد. به این ترتیب، دیزل شماره ۱ در زمستان موثرتر است. دیزل شماره ۲ ویسکوزیته بالاتری دارد، بنابراین در دماهای پایین تر کارایی کمتری دارد و برای استفاده در هوای گرم بهتر است.
اما زمستان‌ها معمولاً ملایم‌تر می‌شوند، و همانطور که ملاحظه می‌شود، ترکیبی از این دو درجه اغلب گزینه‌ای برای بهره‌مندی از مزایای هر دو درجه ۱ و ۲ است.
سوخت دیزل درجه ۱
همانطور که گفته شد، سوخت شماره ۱ دارای فراریت بالاتر اما ویسکوزیته کمتر است. شماره ۱ فاقد موم پارافین است، بنابراین در هوای سرد ژل نمی شود. مقاومت بالا در برابر ژل شدن در زمستان مزیت اصلی شماره ۱ است – و با توجه به الگوهای آب و هوایی شدید در سال های اخیر، این مزیت یک مزیت مهم است.
در حالی که سهولت جریان را در طول زمستان ارائه می دهد، دارای معایبی است که باید در نظر گرفته شود، مانند:
- محتوای انرژی کم به دلیل نوسانات بیشتر؛
- روغن کاری محدود به دلیل عدم وجود موم پارافین (یک روان کننده مهم که در شماره ۲ یافت می شود).
- هزینه های بالاتر مرتبط با آن به دلیل محتوای انرژی کم آن که نیاز به مقادیر بالاتری برای مطابقت با محتوای انرژی شماره ۲ دارد.
بنابراین، سوخت شماره ۱ اغلب گزینه دوم نسبت به گازوئیل شماره ۲ و ترکیبی است.
سوخت دیزل درجه ۲
سوخت شماره ۲، همانطور که در بالا نیز ذکر شد، فراریت کمتر و ویسکوزیته بالایی دارد. شماره ۲ حاوی موم است که اثر روان کنندگی مطلوب و مفید آن را فراهم می کند.
روغن کاری از موتور دیزل و تمام اجزای آن در برابر سوء استفاده طولانی مدت، سایش و پارگی محافظت می کند.
مزایای سوخت درجه ۲
- به راحتی در اکثر جایگاه های سوخت در دسترس است.
- محتوای انرژی بالا؛
- روانکاری بالا به دلیل وجود موم؛
- عمر تعمیر و نگهداری طولانی موتور دیزل به دلیل راندمان بالاتر.
- کاهش هزینه ها در نتیجه همه موارد فوق.
اما یکی از ایرادات آن، مقاومت کم آن در برابر ژل شدن در زمستان به دلیل ویسکوزیته بالا و وجود موم پارافین است. کریستال های موم در حدود ۱۰ درجه فارنهایت شروع به تشکیل می کنند. این اثر ژل در زمستان به معنای شروع سخت یا عدم شروع است و این تأثیر مستقیمی بر عملکرد و عملکرد کلی شما دارد.
بنابراین، شماره ۲ ممکن است بهترین گزینه در زمستان های بسیار سرد نباشد، حتی اگر برای بقیه سال گزینه خوبی باشد.
سوخت دیزل در اقلیم سرد
در فصل زمستان یا آب و هوای سرد، بین دو درجه سوخت دیزل، شماره ۱ به دلیل مقاومت بالا در برابر ژل شدن در دمای ۶۰- درجه فارنهایت بهترین گزینه است اما گران است. شماره ۲ به دلیل قیمت هر Btu یک مزیت اقتصادی ارائه می دهد، اما بسته به ترکیب کلی آن، تقریباً ۱۰ درجه فارنهایت شروع به ژل شدن می کند.
اگر در آب و هوای سرد کار می کنید، موارد زیر را در نظر بگیرید:
- شماره ۱: عدم وجود موم؛
- شماره ۲: اگر مواد افزودنی برای تغییر اندازه و شکل کریستال های موم که در دماهای پایین تشکیل می شوند اضافه شود.
- سوخت زمستانی، که فقط کلمه دیگری برای گفتن گریدهای دیزل ترکیبی ۱ و ۲ است.
گزینه ترکیبی “زمستانی” مزایایی را از هر دو درجه ارائه می دهد و آن را به گزینه ای مناسب و بهینه برای آب و هوای سرد به طور کلی و زمستان های سرد به طور خاص تبدیل می کند. مزایای سوخت دیزل ترکیبی عبارتند از:
- محتوای انرژی خوب؛
- ترکیبات روان کننده موثر؛
- کاهش خطر ژل شدن سوخت در دماهای سرد.
سوخت دیزل در آب و هوای سرد می تواند چالشی برای ایجاد تعادل بین راندمان، هزینه ها و عملکرد بهینه باشد. ترکیب به طور موثر این چالش را برطرف می کند.
مدیریت هوشمند دیزل نیز بسیار مهم است. از آنجایی که اکثر اپراتورهای ژنراتور دیزل را در زمانی که قیمت پایین است به صورت عمده خریداری می کنند، باید ترکیب مناسب را در زمان مناسب سال خریداری کرد.
بسته به نوع مخزن ذخیره سازی (روی زمین یا زیر زمین) و شرایط اطراف (آب و گرما)، گازوئیل می تواند بین ۶ تا ۱۲ ماه دوام بیاورد. خرید و شارژ مخزن در زمان مناسب نیاز به برنامه ریزی استراتژیک دارد.
